مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

امـــــا اســـمشــــو وقتــــی میشنــــوی داغ دلتـــــ تـــــازه میشــــه...

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

امــــا تــــا بهـــش فکــــر میکنـــی اشـــک تـــوی چشمـــات جمــع میشــــه...

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

امـــا در تنهــــایی همـــش بــــاهـــاش حـــرفـــ میـــزنـــی...

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

ولـــی بعضی اوقـــات دستتــــ میـــره

رو شمـــارش کــه زنگــــ بـــزنـــی...نـــزنـــی...بـــزنـــی...نـــزنـــی...!

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

امـــا دلتـــــ میخــــواد بـــازم بهـــش فکــــر کنــــی...

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

امــــا دلتـــــ واســـه صـــداش و خنــــده هــــاش حتی دعــواهــاتـــون

لـکــــ زده...

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

امـــا شبـــا تــــا صبـــح خوابـتــــ نمیبـــــره...

بــــاخودتــــ میـــگی یــنــی داره چیکــــارمیکـــنه؟...

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ

امـــا میـــدونـــی چقـــدرررر مهمـــه!!!

میـــدونـــی خیــلــی دوســش داری پـــس نگـــو مهـــم نیستـــ!

بگــــو مهمــــه امــــا نیستـــــ...

گاهی وقتآ میخوای

یکی کنآرت باشه

به حرفآت گوش کنه

چیزی نگه

کاری نکنه

فقط بآشه...

هــــــمــــــــــــین....

چشم های وحشی ام هیچ نگاه هرزه ای نمی تواند رام کند 

نگران خودت باش که دلت 

با هرلبخندی می لرزد...

من به هر تحقیری که شدم با صدای بلند خندیدم

نامم را گذاشتند با جنبه 

بی آنکه بدانند ...

خندیدم تا کسی صدای شکسته شدن قلبم را نشنود...

چقدر گمنامی میان واژه ها آسان است 

سال هاست از تو میگویم

وحالا همه ی شهر عاشق تو اند

بی انکه بدانند بر شاعرت چه گذشت...

هیچکدام ازما...

کاش همه میفهمیدن که دل بستن به کلاغی

که دل دارد بهتر از دل بستن به طاوسی است که فقط زیبایی دارد

غنچه ازخواب پريد ...

و گلي تازه به دنيا آمد ...

خارخنديد و به گل گفت : سلام ...

و جوابي نشنيد ...

خار رنجيد ولي هيچ نگفت ...

ساعتي چند گذشت ...

دست بي رحمي آمد نزديک …

گل سراسيمه ز وحشت افسرد ...

ليک آن خار در آن دست خزيد ...

و گل از مرگ رهيد ...

صبح فردا که رسيد ...

خار با شبنمي از خواب پريد ...

گل صميمانه به او گفت : سلام ! ...